Ból ślinianek – czy USG pomoże w ocenie ich stanu?

Ból ślinianek – czy USG pomoże w ocenie ich stanu?

Dolegliwości bólowe z reguły są znakiem naszego organizmu o rozwijającym się lub trwającym stanie chorobowym. Dotyczy to wszelkiego rodzaju chorób zarówno bakteryjnych, jak i wirusowych, a nawet nowotworowych. Ból może dotyczyć niemal każdego narządu ludzkiego ciała, również ślinianek. Nie warto lekceważyć przewlekłego bólu i najlepiej jak najszybciej poddać się diagnostyce. W przypadku bólu ślinianek pomocne okazuje się badanie USG.

Czym jest badanie USG ślinianek?

USG ślinianek jest badaniem, w którym do diagnostyki ślinianek wykorzystuje się fale ultradźwiękowe. Ultradźwięki to bezpieczna i bezbolesna procedura, po której pacjent będzie mógł wrócić do swoich codziennych zajęć. Ultrasonografia jest stosowana z różnych powodów. Lekarz może zalecić badanie USG, jeśli podejrzewa, że coś jest nie tak z gruczołami ślinowymi pacjenta. 

Ultrasonografia może być także wykorzystana do celów diagnostycznych, gdy w organizmie nie zostanie wykryty wyraźny problem, ale konieczne jest sprawdzenie, co się dzieje i z czego wynika ból lub dyskomfort pacjenta. USG gruczołów ślinowych to procedura diagnostyczna, którą można wykorzystać do wykrycia nieprawidłowości w gruczole, takich jak guzy, torbiele lub stany zapalne.

Wskazania do wykonania USG ślinianek

Chociaż choroby gruczołów ślinowych są zwykle bezobjawowe, a sam narząd jest dość odporny na choroby, to są jednak pewne wyjątki. Czasami ból gruczołów ślinowych jest mylony z bólem lub obrzękiem węzłów chłonnych lub migdałków. Częste są również obrzęknięte węzły chłonne z bólem lub powiększeniem gruczołu ślinowego. Te dwa przypadki są bezwzględnym wskazaniem do wykonania USG ślinianek. Opisane stany mogą wskazywać na poważną chorobę gruczołów ślinowych. 

Nie należy również lekceważyć sztywności gruczołów ślinowych, którą można wyczuć pod palcami lub językiem. Suchość w ustach lub trudności w połykaniu śliny to również oznaka problemu z funkcjonowaniem gruczołów ślinowych. W związku z tym należy natychmiast udać się do lekarza na USG ślinianek. Badanie jest szybkie, bezbolesne i nieinwazyjne. Jednocześnie pozwala na postawienie trafnej diagnozy na jednej wizycie. Wynika to z faktu, że USG ślinianek pozwala ocenić wielkość i strukturę miąższu tych gruczołów. Lekarze zwracają również uwagę, że ważnym wskazaniem do przeprowadzenia ultrasonografii ślinianek jest silny, nawracający ból w okolicy ucha. Każdy z wymienionych powyżej objawów może sygnalizować poważną chorobę. Stosując metodę USG ślinianek lekarze mogą diagnozować stany zapalne ślinianek, kamicę ślinianek oraz diagnozować guzy i nowotwory ślinianek. Ponadto USG gruczołów ślinowych służy do oceny ich stanu po zabiegach i operacjach. Ultrasonografia ślinianek jest również cenną pomocą przy wykonywaniu biopsji ślinianek. 

Przy licznych zaletach, USG ślinianek nie ma prawie żadnych przeciwwskazań co do przeprowadzania. Jedynym wyjątkiem jest przerwanie naskórka, czyli pojawienie się ran, otwartych infekcji i oparzeń w badanym obszarze, czyli szyi i uszach. Co więcej, można je dowolnie powtarzać tak często, jak tylko jest to potrzebne, bez żadnych skutków ubocznych.

Przebieg badania USG ślinianek

Badanie USG ślinianek, jak każde inne badanie USG, poprzedzone jest wywiadem lekarskim. W tym czasie lekarz zadaje pytania dotyczące objawów i choroby pacjenta, aby lepiej skoncentrować się na problemie lub przyjrzeć się bliżej konkretnemu obszarowi. Przed badaniem należy zdjąć biżuterię z szyi. 

USG ślinianek wykonuje się w pozycji leżącej na plecach. Podczas badania ślinianek przyusznych pacjent proszony jest o lekkie obrócenie głowy w bok, w prawo lub lewo, w zależności od diagnozowanej ślinianki. Z kolei przy badaniu ślinianki podżuchwowej i podjęzykowej konieczne jest odchylenie głowy do tyłu. Zdarza się również, że badanie rozciąga się na cały obszar szyi. Ma to na celu zlokalizowanie powiększonych węzłów chłonnych. Pacjenta również nie powinno dziwić, jeśli podczas USG ślinianek lekarz będzie musiał włożyć palec do ust, wewnątrz policzka pacjenta lub w obszar pod zablokowanym językiem pacjenta. Ułatwia to wizualizację wybranych struktur.